Búin að hugsa mikið síðan síðast.

Það er svolítið skrítið,þegar maður fer að grafa svona í fortíðinni,eins og ég gerði í síðasta bloggi,þá fara að skjóta upp kollinum alls konar hugsanir,sem maður hefur svo sem ekki mikið pælt í  Hausinn á mér er búin að vera svolítið mikið á fleygi ferð undanfarna viku,eftir að ég las aftur yfir það sem ég skrifaði og komentin sem ég fékk,sérstaklega frá Ragnheiði sem talaði um mömmu sína,sem var ekki eins heppin og ég. Ég fór að hugsa hvað hefði getað gerst,ef móðir mín hefði kannski ákveðið að fara í fóstureyðingu,þá væri ég allavega ekki hér og ekki allir mínir afkomendur Ef hún hefði nú ákveðið að gefa mig ekki,heldur ströggla áfram með allan barnahópinn sinn í sárri fátækt,ætli ég hefði þá kannski lent á einhverskonar heimili fyrir börn,sem þurfti einhverra hluta vegna að sjá fyrir eða hugsa um.En sem betur fer fyrir mig og systkini mín,þá tók hún rétta ákvörðun fyrir okkur öll,systkini mín komust öll vel til manns  og ég hefði svo sannarlega ekki getað verið heppnari Þess vegna langar mig að heiðra minningu þess fólks sem hafa að mínu mati haft mest áhrif á líf mitt og kannski hjálpað til að gera mig að þeirri manneskju sem ég er í dag

Fyrst er móðir mín Guðrún Kristjánsdóttir,ég hef ekki hugmynd um hvenær hún var fædd,hef einhvernvegin aldrei spurt að því,en hún lést í Október 1973.Eftir því sem ég hugsa meira um hvað hún þurfti að gera,því meira skil ég þjáningu hennar og sorg,hvaða móðir myndi ekki gera það. Ég vil líka heiðra minningu ljósmóðurinnar,hennar Jóhönnu,sem sá til þess að ég lenti hjá þeirri fjölskyldu sem ég fór til

Næst er það hún móðuramma mín,Ágústa Guðjónsdóttir,án hennar held ég að ég hefði ekki lent hjá þessari fjölskyldu.Hún var einstök manneskja,ég man ekki eftir að hafa nokkurn tíma séð hana skipta skapi,þó veit ég að lífið fór svo sannarlega ekki mjúkum höndum um hana.Áramótin sem ég var skírð(1944-45) lá afi minn banaleguna,ég man að mamma sagði mér að ég hafi verið lögð hjá honum í rúmið í skírnakjólnum,þar sem hann lá dauðveikur,en ég heiti í höfuðið á þeim báðum,Sigurði og Ágústu Amma þurfti líka að horfa á eftir tveim sonum sínum í hafið,samt stóð hún alltaf keik og svo sannarlega hefði aldrei hvarflað að okkur krökkunum að hún væri ekki alltaf ánægð,brosandi,bakandi,eldandi,prjónandi og alltaf tilbúin með opin faðminn,hún var einstök og ég hef alltaf þráð að líkjast henni,þó ég kæmist ekki með tærnar þar sem hún hafði hælana þá væri ég ánægð.

Þá er það hún móðir mín,Guðrún Sigurðardóttir fædd 2 Maí 1921 dáin 18 Maí 2001,nokkrum dögum eftir áttatíu ára afmælið sitt.Hún var frábær mamma,hún hefur áreiðanlega verið búin að þrá barn lengi, því það var ekkert sem hún var ekki tilbúin að búa til handa mér eða gera fyrir mig,ef það var í hennar valdi.Ég þori að fullyrða að ég hef verið með langbest klæddu stelpunum í Keflavík á þessum tíma,ekki vegna þess að hún hlypi út í búð til að kaupa á mig það flottasta sem til var,öðru nær,heldur vegna þess að hún sat við saumavélina og skapaði þvílíkar flíkur,útsaumaðar og flottar,það var ekkert nógu gott handa mér.Svo átti hún systir sem var gift kana,svo það var líka hægt að panta flott föt og æðisleg leikföng frá Ameríku ekki leiðinlegt Það sem ég sakna mest er að hafa ekki sagt henni,hvað ég er þakklát fyrir þá æsku sem hún gaf mér og hvað ég elska hana mikið og sakana hennar óendanlega .Hún var mikið ein með mig fyrstu 10 árin þar sem pabbi var sjómaður og lítið heima.Hann var samt alveg frábær pabbi,þegar hann var í landi.Hann er núna kominn á elliheimili,bráðum 94 ára gamall og á morgun ætla ég að far og segja honum hvað mikið ég elska hann.Það er nefnilega ekki of seint ennþáHann heitir Þórólfur Sæmundsson,er búin að vera alveg ótrúlega hress.Til skamms tíma söng hann í tveim kórum spilaði vist einu sinni í viku,en svo ákvað hann allt í einu að hann gæti þetta ekki lengur,væri farin að gleyma textum og gæti ekki spilað því hann tapaði alltaf Það er virkilega sárt að sjá einhvern sem maður elskar gefast svona upp,en kannski er hann bara að skipta um gír,það er bara svo skrítið að sjá pabba sem hefur verið svo aktívur,allt í einu bara vera sáttur við að sitja inni í herbergi og gera ekki neitt En þetta er einmitt partur af því að eldast og maður verður víst að taka því

Þetta eru þær manneskjur sem kannski höfðu mest áhrif á það hvernig ég er í dag,allavega mótuðu mig í æsku.Auðvitað voru fleiri í fjölskyldunni,tvær systur,fullt af frænkum og frændum.Ég get með sanni sagt að ég ólst upp í ástríkri fjölskyldu,sem elskaði mig og sem ég elskaði og mun vera ævarandi þakklát fyrir að taka við þessum króga og umvefja hana ást og kærleika.

Eftir þetta eignaðist ég góðan mann,góða tengdafjölskyldu og frábær börn,tengdabörn ,barnabörn og barnabarnabörn.Ég er Guði óskaplega þakklát fyrir þá fjölskyldu sem ég á .ég er þakklát því fólki sem mér finnst hafa haft áhrif á líf mitt.En það er trú mín að þetta séu forlög,kannski velur maður þá fjölskyldu sem maður vill fæðast í.Ef svo er,hef ég valið tvær fjölskyldur,sem er ekkert smáræði,því ég hef átt mjög gott samband við báðar.

Ég ætla nú að hætta þessu bloggi,ég er að vona að afkomendur mínir,börn og barnabörn lesi þetta og fái kannski betri skilning á uppruna sinn og skilji að það er kannski ekki endilega sjálfsagt að fjölskyldan sé eins og hún er Mér þótti afskaplega vænt um að hún nafna mín komentaði á síðasta blogg  Takk Sigga mín og Guðný þar áður,það er nefnilega svo skrítið,þegar maður er að blogga svona,þá þykir manni svo vænt um ef einhver komentar á það

Svo núna er ég allavega komin í frí í bili,að minnsta kosti.Ég vil nota þetta tækifæri til að þakka öllum þeim sem hafa gefið sér tíma til að lesa þessar hugleiðingar mínar,en nú held ég að sé komin tími til að hvíla sig.Guð veri með ykkur öllum

 

 

Athugasemdir

[Kona í Dk (IP-tala skráð) 13.7.2008 kl. 18:52]

Já frú Sigríður mikið hefur þetta verið erfið ákvörðun fyrir móður þína... Og þú heppin að hafa eignast þessa yndislegu fjölskyldu

 En því miður eru margar mæður að standa frammi fyrir þessu ennþá  daginn í dag og þetta er orðið eins og happadrætti hvar börnin lenda ....sum  eru heppin önnur ekki.

Alveg sama hvað var pressað á mig þegar ég var 16 ára að láta mína dóttir frá mér ( fyrsta barn því svo lítið öðruvísi) Þessi dóttir minni gengur svo vel í dag að það hálfa væri nóg og ég er svo stolt af henni og hennar fjölskyldu ..

En hefur þú frú Sigríður farið inn á Íslendingarbók og skoðað þar....

Gangi þér vel.. ég skoða oft hér en þetta er í fyrsta sinn sem ég skrifa... á öruggleg eftir að gera það aftur

[Aðalheiður Friðriksd. Jensen, 13.7.2008 kl. 20:52]

Takk mamma fyrir að gefa þér tíma til að setja þetta niður og gefa okkur skylinig á hvernig þetta var fyrir þig og hvað við erum virkilega heppin að eiga ykkur og þá fjölsk sem við erum partur af . Ég er mjög þaklát fyrir að vera dóttir þín og pabba og hafa fengið að eiga þessa yndislega ömmur og afa í báðar áttir það er ómetanlegt .

Ástar þakkir Heiða og dætur

[Guðný (IP-tala skráð) 15.7.2008 kl. 16:59]

æii þú hefðir átt að vara mig við áður en ég byjaði að lesa þetta!! :S

Núna sit ég bara i vinnuni með tárinn i augunum eins og algjor kjáni :) En takk fyrir að skrifa þetta og takk enþá meira fyrir að vera amma mín!! gæti ekki hugsað mér neina aðra fjölskyldu en þá sem ég á núna!! og maður segir aldrei nógu oft að maður elski þau!! Maður veit aldrei hvenær tíminn rennur út og það er orðið of seint að segja eða gera það sem maður villl!

Lovjú ammsla ;**

[Sigrún Friðriksdóttir, 17.7.2008 kl. 11:19]

Vá mamma það er svo rosalega margt sem mig langar að segja að ég veit næstum ekki hvar ég get byrjað. Eins nánar og gott samband hefur alltaf verið á milli okkar hef ég samt aldrei hugsað út í hvað það var öðruvísi fyrir þig að eignast börn og þína fjölskyldu en það var fyrir mig. Og það er ekkert lítið þegar maður hugsar út í það hvað hefði geta gerst ef þú hefðir ekki lent hjá ömmu og afa að þú eigir orðið svona marga afkomendur. Ég veit að við höfum OFT rætt þetta með hann föður þinn, og hver hann gæti verið og er ég kannski eitt af þínum börnum sem hef haft mesta þörf á að vita það. Og það var þörf frá barnsaldri, sem óx mikið þegar börnin mín fóru að fá hinar og þessar greiningar, og þegar ég var spurð um ættgengi gat ég engu svarað, þú ættleidd og eina sem við vissum þar var úr hverju móðir þín dó og svo pabbi, hálf danskur og ekkert vissum við um þann part svo það var bara eftir Heiða amma og hennar fjölskylda. Svo fjölskyldutilfinningin vaggaði svolítið á einum fæti hjá mér um stund. En með árunum hef ég "næstum" sætt mig við að ekki vita hver afi minn og pabbi þinn er/var. En sammála er ég þér að þú eignaðist góða fjölskyldu sem líka var ótrúlega heppin að fá svona flott barn/stelpu/konu í fjölskylduna sína.

En ég lofaði sjálfri mér að ekki blogga hér á síðunni þinni, en þakka þér fyrir að setja þetta í orð. Það gerði mér gott að lesa þetta. Og svo vill ég þakka þér og pabba fyrir mig. Ég er svo þakklát fyrir að þið eruð mínir foreldrar, og ég elska ykkur

Love U Súí púí